தர்மசங்கடமான
அந்த மணித்தியாலம்
 சிறு நெருடல் தவிர்த்து மோசமானதாக இருக்கவில்லை
நீ தேவதையாகிப் போனாய்
நான் முட்டாளாகியிருக்க வேண்டும்
ஒரு மலரை உயர்த்தவோ
 தொடர்பை பரிமாறலோ
திராணியற்று பலவீனங்களால் ஆளப்படுபவன் நான்
கோர்வையற்ற உளறல்களுடன்
கோரிக்கை முன்வைப்பு மின்றி
இந்தக் கவிதையின்
 கடைசி வரிகளைப் போல்
முடிவற்றுத் தொடர்கிறேன்

கொம்புகளும் தீ நாக்குகளுமற்ற
 என்னை அசுரன் என்கிறாய்

விரிக்கப்பட்ட எல்லா கம்பளங்களும்
 பறக்கும் என்கிறாய்
உன்னை
 பயணிக்க வற்புறுத்தியதாக
 குற்றம் சாட்டுகிறாய்
ஆகவே
கம்பளம் விரிப்பதென்பது
 தவறென்றாகிறது

வெற்றியும் தோல்வியும்
 நாணய பக்கங்களென
 தர்க்கம் என்னை
 தகவமைத்திருக்கிறது

விசாரணைக்காக காத்திருப்பது
 என் வழக்கமல்ல 
உணரும்போதே சிலுவை சுமக்க
 தயாராக இருக்கிறேன்

ஏன் இப்படி
மோசமாக எழுதுகிறாயென
 கேள்விகள் முன்வைக்கப்படும் 

ஒருபோதும் நான்
 கவிதைகளை எழுதுவதேயில்லை
 கவிதைகள் தான் என்னை
எழுதிச் செல்கின்றன

ரசவாதமும் மாயக்கண்ணாடியும்
மந்திர ஜாலங்களுமற்ற
தட்டையான மனிதன் நான்

இயல்பிலில்லாத வெறுப்பை
என் பொருட்டு சுமக்க வேண்டாமென
 வேண்டுகோள் விடுக்கிறேன் .